De eenvoudigste niet-reactieve atmosfeer voor thermische verwerking van een metaal of materiaal is een zuiver inert gas of vacuüm, maar biedt ook geen bescherming tegen onzuiverheden als zuurstof, water en kooldioxide, die vrijwel altijd aanwezig zijn in de atmosfeer van de warmtebehandelingoven.
Het probleem van sporen van onzuiverheden wordt groter naarmate de temperatuur stijgt. Afhankelijk van het proces en het materiaal kunnen zelfs kleine variaties in de temperatuur of het onzuiverheidsniveau een reducerende of neutrale atmosfeer naar een oxiderende atmosfeer verplaatsen, met een negatieve invloed op de kwaliteit van de behandelde onderdelen.
Om het temperatuureffect tegen te gaan, kunnen reactieve stoffen (H2 en CxHy) worden toegevoegd om onzuiverheden op te vangen en het vereiste potentieel voor het materiaal dat wordt verwerkt te behouden. Regelsystemen worden steeds meer geaccepteerd om de hoeveelheid toegevoegde reactieve soorten te reguleren. Maar zorgen voor de juiste controle is niet alleen een kwestie van het installeren van uitgebreide apparatuur; het vereist ook nauwkeurige kennis van welke variabelen moeten worden gecontroleerd en hoe dicht de controle moet zijn in een bepaald geval.
